Gewoon even zitten, alleen, adem in en uit. Kies een plek, een plaats, een plaatje. Iets waardoor je de rust ervaart van wat er is. Niets meer, niets minder. Even geen ge-jij en ge-jou en ge-ik ik ik. Even alleen om weer tot ‘wij’ te komen.
Alles is geschreven over corona. Alle waarheden, alle leugens, alle mogelijke oplossingen en alle waarschuwingen. Niemand die het echt weet. Het is wat het is. ‘Iets’ waar wij geen controle over hebben, neemt ons te grazen en we zijn niet gewend om geen controle te hebben. We hadden toch dat mooie, maakbare leven met oneindig veel mogelijkheden? En we zoeken een schuldige maar wel een schuldige die we echt terecht kunnen wijzen. Jij dus, of ik misschien. Maar niet zo’n dom stompzinnig virus dat in z’n eentje niets kan. Wij zijn de echte vaandeldragers van het virus.
Als je het kan dromen, kan je het werkelijkheid maken
Ik zocht naar opbeurende quotes waardoor we plotseling begrijpen wat we moeten doen. Niets. Persoonlijk neig ik steeds meer naar ‘niets’. Laten we het geen totale lockdown noemen, maar ‘niets’. Doe even niets. Ik weet dat de gevolgen van ‘niets’ rampzalig kunnen zijn. Ik zie en hoor het ook van mensen om me heen. Maar met doormodderen bereiken we ook niet wat we willen bereiken: terug naar hoe het was. Elkaar de schuld geven helpt ook niet. Het is wat het is. Als we ‘niets’ doen, doet het virus niets. Er zijn veel dingen die we kunnen doen zonder die meevreter rond te spreiden. Het heet ‘niets’.
Deze maanden hebben we niet alleen met het coronavirus te maken maar het haatvirus lift met liefde mee. De tegenstellingen in ons land, in de wereld, worden alleen maar erger. We beloven wat niet beloofd kan worden, we geloven wat niet geloofd mag worden. En wat bereiken we er mee?
Als we ‘niets’ doen eindigen we misschien ook wel met ‘niets’ maar vanuit niets kunnen we bouwen, solidair zijn met elkaar en samen zorgen voor een betere wereld. Laten we ‘niets’ transformeren’ in ‘iets’ dat zin heeft. Wat zin heeft, weten we eigenlijk allemaal. Hoe lijnrecht we ook tegenover elkaar lijken te staan.
We willen onze vrijheid terug alleen zijn de manieren waarop we dat willen niet te rijmen met elkaar.
Er is maar één manier, een werkwoord.
Laten we liefden.
5 reacties
Je schreef: “We beloven wat niet beloofd kan worden,” maar voor mij belooft dit blog toch iets: hoop. En ik geloof erin. Het geeft rust. Dank je wel, Anja.
Ik lief mee! 💖
Mooi blog. Ja, laten we even een pas op de plaats maken. Het werd de laatste weken steeds onwerkbaarder, met al die halfslachtige regels die iedereen weer anders interpreteert. Een lockdown is wel het laatste wat je wil, maar het is in ieder geval duidelijk. Even niks. En ja, de liefde zal ons er doorheen helpen.
Helemaal mee eens! Zou willen dat journalisten veel minder aandacht geven aan die groot schreeuwers, maar ook daar hebben we geen controle over. Jezelf afschermen van het voortdurende media geweld en je richten op je kleine, dierbare kring om je heen voelt voor mij het beste. En daarbij de dingen doen die je energie geven waar en wanneer dat mogelijk is, genieten van de mooie dingen en de fijne mensen die er zijn. Bedankt weer, Anja, voor deze overdenkingen.
Mooi en raak stukje.
En iedere keer als ik zoiets lees, dan denk ik toch weer dat het echt niet zo slecht gesteld is met de wereld. Er zijn veel mensen die denken zoals jij en ik. Alleen roeptoeteren we niet zo. En die roeptoeters, boze mensen, complotdenkers et cetera krijgen continu hun podia.