Ik ben nu thuis vanwege de knie en kijk dus iets meer televisie. Zo kom ik ineens op kabouter Plop. Wel eens van gehoord, wel eens gezien maar daar natuurlijk mijn schouders over opgetrokken. Maar wat eng is kabouter Plop. En zijn mede kameraad. Het roept bij mij een ‘bah, oude mannetjes-gevoel op die met te grote onderbroeken rondlopen en leuk doen.’
Hoe kunnen kinderen dit leuk vinden? De toon, de taal, de oubolligheid…. Het maakt me gewoon onpasselijk. Waarschijnlijk zegt het meer over mij dan over kabouter Plop, maar had ik kinderen dan was er een groot verbod op kijken naar kabouter Plop. Ik plaats er niet eens een plaatje van. Zo.