Zorg en ouderen: schande

Iedereen zal misschien een verhaal kunnen vertellen, ik weet het. Maar soms maak je iets mee, en denk je: dat kan niet.

De moeder van Vriendin zit in een verzorgingshuis op een gesloten afdeling. Moeder is licht dementerend, weet de ene dag nog heel veel en de volgende dag heel weinig. Ze zegt dan ook vaak: ‘dom mens, heh’. Wij ontkennen dat want we weten dat het met domheid niets te maken heeft.

We hoorden een aantal maanden geleden al dat er regelmatig tests worden afgenomen en de bewoners daar een score uithalen. Als die score een aantal weken achter elkaar lager is dan is het tijd om misschien een plekje op te schuiven in het huis. Dan ga je naar de snoezelruimte. Het klinkt knuffelig maar eigenlijk betekent het dat men niets meer met je doet dan af en toe een aai over je bol geven. Geen uitdagingen of aktiviteiten meer. Maar, met moeder was het lang niet zover.

Tot vorige week de zus van Vriendin wordt gebeld door een medewerkster van het huis. Het ging nu echt wel slechter met moeder en ze wilden haar overplaatsen naar de snoezelruimte. Zus, H, reageert verbijsterd. Hoezo slechter? Hoezo ineens? Hoezo verplaatsen? Niemand heeft iets gemerkt of gehoord over een achteruitgang.

Een dag later belt de directeur van het huis. Hij kent hopelijk Moeder maar dat is nog maar de vraag. Hij stelt hetzelfde voor maar H laat niet met zich sollen. Hij stelt een gesprek voor maar reageert met schik als H. zegt over twee weken te kunnen.
“Twee weken, maar dat duurt veel te lang’, sputtert hij tegen.
“Hoezo lang’, zegt H. zoveel haast is er toch ineens niet bij’?
“Ja, we hebben nu plek en die plek moet opgevuld worden. We kunnen en mogen niet met lege plaatsen zitten.”

H. zwijgt even en herhaalt wat de man heeft gezegd.
“Dus omdat jullie een plek moeten opvullen, kies je een bewoner uit die dat dan maar moet gaan doen’?
De man stottert om dat hij zo dom is geweest dit hardop te zeggen.
“Dat ziet u verkeerd, dat uh, komt door uh, maar goed, als u er zo over denkt, dan moet er maar een ander naar toe….”

Wat is dit? Plaatsen opvullen omdat het systeem dat vraagt? Misschien is Moeder op dit moment de slechtste van de afdeling afgemeten aan de anderen mannen en vrouwen die daar zitten. Er overlijden om de zoveel weken bewoners, dus de samenstelling wisselt nogal. Maar iemand beoordelen doe je toch op feiten en cijfers en niet kijkend naar de samenstelling van een groep? Een week later zitten er misschien ineens twee mensen bij die er slechter aan toe zijn. Mag Moeder dan weer terug… Ik dacht het niet.

Het is een schande dat dit gebeurt en we weten het. Iedereen weet het. Wat doen we er aan?