Zonneschuld

de zon schijnt zonder te vragen
of er reden is voor licht
bijna schuldig lopen we, gebukt
ogen naar de grond gericht

een lach op jouw gezicht verdwijnt
zodra de waarheid gilt
over al dat onherstelbaar leed
dat niemand heeft gewild

in het land hangt heel nederlands
oranje half stok
vakantietijd, een bitter feest
ook overdag de avondklok

het had jij, of ik, het hadden
zomaar je kinderen kunnen zijn
toeval veroorzaakt door de kleine mens
die machtig willen zijn

pak je geliefde, pak een hand
en wandel samen door
met iedereen die in dit land
niet weten wat, waarvoor

de zon schijnt zonder te vragen
of er reden is voor licht
laat de zon de zielen dragen
in een helend evenwicht