Ken je dat? Dat je je verheugt op een schoonmaakklus omdat je verwacht een resultaat te behalen waar je heel blij van wordt. Dat je alles tot in de puntjes hebt voorbereid. Hond weg. Vriendin weg. Tuinmeubilair in de kamer. Hogedrukreiniger geleend.
Regenbroek aan want dat ging de vorige keer niet echt lekker. Onkruid eruit. Boenen waar het kan. Vegen. Vegen. Vegen. Het moment suprême. Stekker er in. Slang aangesloten. Gaan met die banaan.
Prrt, prrt
Dat geluidje dat je denkt, oké, nog niet helemaal goed, eens even kijken wat ik fout heb gedaan? Nog een keer. Prrt. Met natte laarzen de schone woonkamer in om een nieuwe slang te halen. Stekker erin. Prrt. Water overal uit behalve uit de hogedrukreiniger. Twee uur verder constateren dat de moeite vergeefs was. Dat het vandaag niet gaat werken. Ouderwets de tuinslang er op.
Boos
Opnieuw boos worden op de tuinman die ons lang geleden deze tegels heeft aangesmeerd. Trouwens, de hele tuin heeft aangesmeerd. Met ‘nee, nooit last van onkruid tussen de tegels’. ‘Ja, de tegel blijft mooi’. ‘Ik heb ze zelf ook’.
Maar ja, met terugwerkende kracht deze mislukte ochtend de tuinman aanrekenen… ja, ik doe het gewoon.