Minister Stef Blok waande zich onbespied tijdens een besloten bijeenkomst en zei daar dingen die hij nu eenmaal denkt. Nederland staat op zijn kop. Links en rechts buitelen weer over elkaar heen. Er worden excuses geëist. En daar snap ik nu weer niets van.
Dat hij geen voorbeelden kent van een multi-etnische of multiculturele samenleving, waar de oorspronkelijke bevolking nog woont en waar een vreedzaam samenlevingsverband is, is zijn tekort aan kennis. Dat je het niet kent, wil niet zeggen dat het niet bestaat. Hooguit dat je beter moet kijken en moet willen zien.
Sorry seems to be the hardest word
Maar goed. Hij vindt dat en dat mag. Van mij mag iedereen vinden wat hij of zij wil. Zeggen ook. Maar biedt dan niet je excuses aan. “Sorry seems to be the hardest word?”, ik geloof er helemaal niets van. Hoe kun je je excuses aanbieden als je hardop uitspreekt wat je zachtjes denkt. Hoe kunnen we excuses aanvaarden als die excuses totaal geen waarde hebben want bedoel je het dan opeens niet meer?
Herkansing
Blok verdient na zijn gemaakte fouten een herkansing, vinden enkele deskundigen. “Blok heeft snel excuses aangeboden, en mensen kunnen beter worden na hun fouten.” Over welke fout hebben we het hier? Mensen kunnen leren van hun fouten, daar ben ik het mee eens. Maar als mensen alleen maar leren dat ze voortaan iets niet meer hardop moeten zeggen omdat het ten koste kan gaan van hun reputatie, de reputatie van Nederland, de politiek, het buitenland dan mogen die excuses van mij met een scheut bleekwater door de plee worden gespoeld. Fake news? Fake sorry!
Kan je dan nooit spijt hebben van iets wat je gezegd hebt? Ja natuurlijk. Je kunt andere inzichten krijgen, andere argumenten horen, je kunt zelfs iets zeggen wat je helemaal niet meent maar zegt omdat je op dat moment pissig bent. Dan zijn excuses op zijn plaats. Maar Stef Blok sprak niet uit de losse pols vermoed ik.
Geert Wilders en kornuiten
Blok’s uitspraken worden bejubeld door Wilders, Thierry Baudet en gelijkgestemden. Belangrijk verschil is dat deze mensen ook zeggen wat ze denken en dat wij, kiezers, dit weten. Daarom weten we ook op wie en waarop we stemmen.
Een minister van Buitenlandse Zaken die zegt dat hij zijn woorden beter had moeten kiezen…
Daar ging en gaat het niet om Stef Blok. En dat weet jij natuurlijk best. Dat vind ik pas erg.