Mijn buurman had verhalen te vertellen. Over zijn koffietent De Prinsenvink en over de kleurrijke bezoekers aan dit typisch Haagse gebeuren. Ik deed de tekstredactie en raakte steeds meer betrokken bij het project. Soms heb je werk dat meer wordt dan zomaar een klus. Het krijgt een hart en een ziel. Het boek Zand erover werd gisteren gepresenteerd. Ik stond er bij en keek ernaar. Trots op de buurman en trots op het boek.
De titel van het boek is Zand erover en dan het boek presenteren op een begraafplaats. Logisch. Even uitleggen. De Prinsenvink en de begraafplaats St. Petrus Banden waren buren. De koffietent verzorgde jarenlang de kopjes koffies broodjes bij de talloze begrafenissen maar de onderlinge band gaat verder dan alleen de catering. In het boek kan je er alles over lezen.
Ik was er nog nooit geweest en ben direct ontroerd op deze prachtige plek. De zon schijnt volop en in de zondagochtendrust worden Vriendin en ik verrast door het prachtige decor. Uit de kapel klinkt gitaarmuziek en er wordt gezongen bij de ontvangst van de gasten op deze boekpresentatie.
Typisch Haags
Niet alleen de koffietent is typisch Haags. De presentatie van het boek is in handen van oud nachtburgemeester van Den Haag, René Bom, hoe Haags wil je het hebben? Met een schorre stem leest hij een kort fragment voor uit één van de verhalen. Er wordt gelachen door de vooral vele mannen die aanwezig zijn. De mannen die vaste gasten waren bij de Prinsenvink. De bijnamen vliegen me om de oren en ik voel me een beetje een buitenstaander in deze typische koffietentwereld. Vond ik vroeger als jong meisje de koffietent een spannende plek om binnen te gaan, nu zie ik vooral heel veel lieve mannen en kameraadschap. Die mannen boffen met elkaar.
Wat een mooie ochtend was dit.
Het boek kan besteld worden via www.prinsenvink.nl.
Maak kennis met de Prinsenvink, met de typische Hagenees, de grote bekken, de kleine hartjes. Een beetje heimwee naar ‘vroegah’ krijg je wel. Je bent gewaarschuwd.