Wie zou geen Ramses willen zijn?

Bijna tien jaar geleden is het dat Ramses Shaffy overleed. Tien jaar voelt voor mij onwerkelijk. Het lijkt pas net. Misschien omdat hij altijd nog te horen is. Misschien omdat ik wel eens denk: wie zou geen Ramses willen zijn. Al is het maar voor een weekje.

De Wereld Draait Door had gisteren een special over Ramses. Prachtige foto’s en beeldmateriaal kwamen voorbij. Wat een mooie kop had hij toch. God, koning, man, vrouw. Alles was hij.  Gracieus, sterk, echt.

Ramses Shaffy leidde het leven dat velen van ons wel zouden willen leven maar niet durven. De vrijheid wenkt je toe met een brede lach en gespreide armen maar wakker worden in de goot op een koude dag in de hoofdstad van ons land…

Mens durf te leven

Is er een tekst denkbaar dat meer past bij hem dan Mens, durf te leven? Het lied werd meer dan een eeuw geschreven door Dirk Witte. Welke tekst blijft honderd jaar lang betekenis hebben? In DWDD wordt een film getoond waarop Ramses zijn Nederlandse paspoort krijgt. Hij is blij zoals hij blij kon zijn. Luid en overweldigend. De ambtenaren bevriezen bijna in hun houding, niet wetende wat ze met zo’n blijheid aanmoeten. Ze verkrampen in een beleefde lach. Er staan, voor die tijd, snelle besnorde jongens tussen, maar ook voor hen is deze man te veel, te dicht op de huid. Pijnlijk en prachtig om te zien.

In Trouw stond rond de tijd van zijn overlijden een artikel met de prachtige kop: Ramses dronk het leven leeg. Wie van ons kan dat zeggen?
Ik zou een weekje Ramses willen zijn maar besef dat me dat meer dan een leven zou kosten om ook maar in de buurt te komen. Want het vergt een ‘state of mind’ of misschien juist wel ‘geen state of mind’ om zo vrij te kunnen zijn. In ‘Laat me’ zingt Shaffy

Ik hou van water en van aarde
Ik hou van schamel en van duur
D’r is geen stuiver die ik spaarde
Ik leef gewoon van uur tot uur

Eerlijk? Ik houd van aarde en van duur. Van die stuiver dat klopt wel een beetje. Maar de essentie van deze tekst… ik zou het willen kennen.

In DWDD trad Maarten Heijmans op. Hij zingt liedjes van Ramses maar zo bewerkt dat het eigen wordt aan hemzelf. Ik vond het prachtig. Vooral omdat niemand Shaffy maar enigszins kan benaderen en dat ook niet moet proberen. Prachtige arrangementen op een machtig mooi en verdrietig leven.