Vriendin bezoekt haar moeder in het verpleeghuis. Zoals altijd neemt ze Bas, onze hond mee. Als zij dan met moeder in de rolstoel naar buiten gaat, kan Basje lekker rennen. Het is een gedoe want voordat Vriendin buiten is met moeder en hond zijn er al ongeplande sanitaire stops geweest en dat betekent met moeder in rolstoel en hond aan de lijn weer terug in de lift. Maar. Uiteindelijk. Ze zijn buiten.
Basje rent voor hen uit.
‘Goh’ zegt moeder, ‘jij hebt toch ook een hond’?
Vriendin wijst naar Bas. ‘Ja, daar is Bas toch!”
‘Ga weg’, zegt moeder, ‘ik dacht dat die bij mij hoorde.’
1 reactie
In de Libelle heb je een rubriek “Prietpraat”, hier staan van deze leuke verhaaltjes in.
Alleen gaan die over kleine kindertjes.
Het leven lijkt steeds meer op een cirkel, we eindigen allemaal waar we begonnen zijn. 🙂 🙁