Het is voor het menselijk brein niet goed om twee programma’s die toch over ‘mollen’ gaan in eenzelfde periode uit te zenden. Zo zag ik gisteren serieus bij BZV een aantal mollen. Boeren die de boel ondermijnen of vrouwen die er al direct geen in in blijken te hebben.
We hebben David, Herman, Olke, Riks en Marc.
Marc is knap maar valt in het echt wat tegen. Een oude man lijkt hij die klaaglijk over zijn visnetten de wereld in kijkt.
Olke is Olke. Lang, groot. Dus.
Riks is de boer met waarden en normen, want gelovig maar de grootste hork van het stel. Staat één van de vrouwen bij hem en zegt dat ze het koud heeft. Riks: “Dan moet je harder werken. Dus.’ En ‘je hebt toch wel handschoenen bij je, die zou ik maar aandoen. Dus.’ De vrouw druipt af, eigenlijk kan ze de koffer nu al pakken. (De hele rit over het ‘vlakke’ land was ze ook al niet te enthousiast, dus).
David is oké en dan hebben we Herman. De man in de jongen moet nog ontluiken maar de vrouw in de meisjes ook, dus ze gaan gelijk op. Ze spelen muziek na het eten en Herman geeft de vrouw een gouden tip. ‘Je moet die boven tonen harder aanslaan.’ ‘Ik help ze graag vooruit,’ zegt Herman maar met deze opmerking slaat hij de plank toch wel mis. Beste Herman, eerst prijs je het meisje de hemel in, daarna pas de hel. Die volgorde. Dus.
Bij Herman druipt de onschuld er verder af. Ze zijn met z’n vieren een meidenclub die voor het eerst een pyjamaparty hebben. En hoe weinig ervaring Herman ook heeft bij de vrouwen, hij is het meest zichzelf en op z’n gemak. Dat is ook het probleem. Want het moet wel spannend worden. Ik ben bang dat er onder die keurige scheiding straks een man te voorschijn komt die het allemaal al weet en niet heel veel tegenspraak duldt. Die Herman… heeft een mol in zich.