Who the f… is Nico Dijkshoorn

Gisteren in de Wereld draait door is er aandacht voor Pauw en Witteman die er na acht jaar mee stoppen. Goed plan lijkt mij. Nico Dijkshoorn mag op zijn woensdagavond kort spitsvondigheden opschrijven en opgewonden voorlezen. Hij is duidelijk geen fan van PenW. Hij kijkt altijd, zegt hij, naar ze, zonder geluid. Dan gaat er een wereld voor hem open. Hij gaat nog even door en ik ben als kijker toch een beetje verwonderd. Ten eerste meen ik de tekst te herkennen, ongetwijfeld van de man zelf maar toch. Ik vind het ook niet netjes. Natuurlijk zijn Pauw en Witteman wel wat gewend en ben ik er heus niet om hen te beschermen, lees mijn andere blogs maar wie is Nico Dijkshoorn dan wel?

Dan gebeurt het wonder. Nico struikelt over zijn woorden, is zijn tekst kwijt en weet het even niet meer. Witteman zegt: ‘ook mooi zonder geluid’. Dijkshoorn hervindt zichzelf en zijn woorden en smijt er nog wat uit. Nico Dijkshoorn die over iedereen van alles mag zeggen maar zelf te kleinzerig is om tegengesproken te willen worden. Dan verwijdert hij je gewoon van zijn twitteraccount. Een gevierde dichter wil wel gevierd blijven natuurlijk. En nee, ik heb geen hekel aan Dijkshoorn, vindt zelfs soms wat hij schrijft mooi en ontroerend. Maar ik vind hem ook een eikel. Blijkbaar kan dat samen gaan.