Kijk, deze boer heeft zijn vrouw al gevonden, al een tijdje. Kijk haar staan met de nieuwste telg in haar handen en het andere spul fijn spelend in het zand. Hij, de kleurrijke boer, kijkt uit over het land en maakt plannen voor de toekomst.
Hoe anders verloopt het seizoen bij Boer zoekt Vrouw. Iedereen doet maar wat. Gaat zelf weg of maakt al een keuze terwijl dat van Yvonne helemaal niet mag. ‘Ben je nu belatafeld, komt ik voor niets dat hele klote eind naar je toe!’.
Riks
Riks is nog steeds niks. Gaat Eline weg omdat het geloof voor haar ’to much’ is, krijgt ze een vriendelijke dreun op haar schouder. Blijft Marit achter. Leuke Marit met haar rode haartjes en kuiltjes in haar wangetjes. Ze lacht, ze blijft lachen als Riks zegt: ‘Tja, nu nog even verliefd worden. Ik lig nog niet met bonzend hart wakker van je’.
Ach arme. Marit lacht lief. Ik vermoed dat Marit meer energie in haar kleine pinkje heeft dan Riks in zijn hele boere donder. Ik stuur haar geheime signalen toe in de hoop dat ze zich herpakt. Dat ze zich nog mooier maakt dan ze is. Naar de kapper gaat, zich optut, een laag uitgesneden truitje aantrekt, de borsten vooruit en dat ze dan voor hem gaat staan en zegt: toedeledokie. Dus.
Olke neemt ook (ongewild?) afscheid van Alberdien. Die ineens beseft dat ze meer van kalfjes houdt dan van de man. Maar, zegt Olke na een heel lang en ogenschijnlijk oprechte knuffel, ‘ik had voor Sandra gekozen’. Sandra weet het ook niet meer omdat Olke ineens heel stoer eisen op tafel legt. Hij wil echt geen jaar wachten. Sandra wel. Zij wil wachten op meer. Olke heeft zowat in tien minuten, twee vrouwen verjaagd van zijn farm. Knap werk.
Mark
Mark is verliefd en samen met Annekim maakt hij Anke wakker om haar het blijde nieuws te vertellen. Anke ontwaakt ruw uit haar zwoele droom waarin ze net poedeltjesnaakt op Markie duikt. Als Mark dan onhandig begint met ‘je hebt het vast wel gemerkt de laatste dagen…’. Je ziet Anke denken, ‘ja, ik heb gemerkt hoe je naar me keek, hoe je me wilde, ja, ja, ja.’ De klap in haar gezicht kon niet harder zijn. Ze strompelt naar boven om haar koffer te pakken terwijl Mark en Annekim verliefd in elkaars ogen kijken.
Yvonne, dit kan toch niet zomaar. Ze moet smartengeld krijgen en ik ook.
En David.. met zijn mooie bruine ogen. Die het echt zo bijzonder fijn vindt. Die het echt, echt, heel leuk vindt met alle twee.
Het kan niet David. Je moet kiezen. Niet huilen maar sta op een kies. Op het moment dat het mag. Dat de twee dames trillend van de zenuwen aan tafel zitten en wij als kijkers omvallen van de keuze die je maakt.
Zo moet Boer zoekt vrouw zijn. Snappie?