Oh, oh. Wij Nederlanders kunnen er wat van, vakantie vieren. Schreef ik gisteren over de BH-loze vrouw, vandaag was er weer een stel. Zij gingen de zee in, man en vrouw. Toen ze terug liepen riepen ze enthousiast: ‘warrem, koud’. Daarmee doelend op de koude en warme stroming van de zee. Één keer, oké, maar honderd keer met dezelfde verbazing? ‘Warrem, koud, warrem, koud, koud, warrem.’
Terug op het droge vroeg hun vriendin, ‘en, was het fijn?’
‘Ja’, zeiden ze, ‘maar zo raar, warrem, koud, warrem, koud, koud, warrem.’
Ik kreeg er kippenvel van.