Laten we wachten op elkaar

Het is zo stil in mij.
In mijn hoofd en hart
omarm ik de leegte
van het niet weten en
het niet meer vragen.
Laten we niet vergeten

wat we willen vergeten
alsof het niet was
het jaar was een jaar
een gebaar van
verzoening, eerst
maar gezangen verstomden

We willen terug
Maar was dat niet de les
om niet terug te gaan
naar meer, naar veel
naar te weinig mens
te kleine liefde?

Pas dit jaar
leren wij van liefde
door de handen die elkaar
niet vast kunnen pakken
de tedere kus
die niet is gedeeld

leren wij van dankbaarheid
vertrouwen
dat liefde voelbaar blijft
in de ogen die we lezen
de tranen die zwijgen
de stilte die is

Met jou adem ik één
oneindige liefde
een zucht van verlichting
is onderweg
laten we even wachten
op elkaar