Gisteravond ga ik met een vriendin een hapje eten in Rijswijk, voordat we naar het theater gaan. We eten bij de Halve Maan. Het is een grote ruimte en het is druk. We gaan zitten beneden waar nog wat tafeltjes vrij zijn. Als ik om me heen kijk valt me op dat er alleen maar mannen zitten. Nog nooit meegemaakt. In een restaurant. Tafeltjes waaraan twee mannen, vier mannen, zes mannen zitten te eten. Wie zijn die mannen, waar komen ze vandaan, waar gaan ze naar toe?
Hebben jullie dat niet, dat je eigenlijk wil vragen: “hoe kennen jullie elkaar, wat doen jullie hier?” Maar een keurig opgevoed meisje doet dat niet. Die fantaseert haar eigen idiote verhaaltjes.
Gaan ze straks darten met elkaar? Nee, dat is toch ander publiek (ja, kom maar… 🙂
Gaan ze klaverjassen? Nee, ik zie geen boeren.
Gaan ze vergaderen? Nee, er zit te veel bier in
Gaan ze naar een congres? Gaan ze naar het theater, ons theater?
Komen ze van een voetbalwedstrijd? Komen ze uit een hotel in Rijswijk, wat is er in Rijswijk dat er zoveel mannen zitten? Ga ik verder googelen om dit uit te zoeken.
Nee, ik heb nog zoveel te doen. Maar het blijft een vreemde gewaarwording.
Het theater. Het derde bedrijf. Drie vrouwen met hun dromen. Gelukkig duurde het maar een uur.
Weinig mannen. Ja. Ik weet wel waar die zitten.
5 reacties
@astrid van der maas
Ik begrijp uit jouw reactie dat je er bij was
An, geweldig om te lezen en oh zo waar!!!!!
Je maakt me razend nieuwsgierig welke zoekterm je gebruikt.
Waar al die mannen van zijn? Die zijn van stavast!
Druk aan zaken doen op kosten van de baas? Daarmee het spitsuur thuis vermijdend. Druk, druk, druk natuurlijk.