VVE: kan wel leuk zijn…

Met nog heel wat maanden te gaan, hadden we gisteren al de eerste VvE-vergadering van blok B. Klinkt als een gevangenis maar is ons appartementencomplex, nu in aanbouw. Ik heb eerdere ervaringen met een VvE, die ik in plaats van Vereniging van Eigenaren in gedachte ook wel Vereniging van Eikels noemde.

Zo gingen we naar deze vergadering. Met de nodige scepsis die ik ook in Vriendin’s hoofd had geplant. Als we mensen met mappen onder hun armen aan zien komen lopen, constateren we onnozel dat we misschien ook pen en papier mee hadden moeten nemen.

Monsteren

We slaan de toekomstige bewoners gade. Hoe snel zijn we met oordelen, veroordelen en beoordelen? Een eerste indruk is snel gemaakt. Maar ons oordeel valt eigenlijk alleen maar positief uit. Een vrouw komt op ons af. ‘Jullie worden mijn buren. Ik hoorde dat ik hele leuke buren zou krijgen, twee vrouwen, dat moeten jullie zijn, wat leuk om kennis te maken’. Met zo’n compliment kun je toch even lekker verzitten op je stoeltje. We komen er achter dat we geen buren worden maar onderbuur is ook goed genoeg. Zij houdt van honden, wij hebben een hond, de oppas is  geregeld.

Besturen en commissies

De gevreesde vraag wordt gesteld. Wie er in het bestuur wil. Wie er in de technische commissie wil. Gelukkig zijn er anderen die echt willen al voelen we de druk om mee te doen heel langzaam toenemen. Met een aantal andere vrouwen stellen wij voor om de feestcommissie te vormen. We houden van ‘wijnen’, een nieuw werkwoord dat ik gisteren geleerd heb. De feestcommissie is een feit.

Wijnen

Na afloop nemen we op het terras een wijntje met de nieuwe bovenbuurvrouw. Andere buren sluiten zich aan. We proosten en praten, praten en proosten. Maken een afspraak om zondag de expositie van M te komen bewonderen en koffie te drinken in de leukste koffietent van Den Haag van andere buren. De blonde bovenbuurvrouw roept hoe blij ze is. Hoe ze van de week nog huilend met haar oude buren had gedeeld dat ze bang was in een bejaardenflat terecht te komen. Maar wat een opluchting. Blok B is een feestje. Er is nog geen plek om de slingers op te hangen, maar reken maar dat die er gaan komen.

In de auto zeggen we tegen elkaar dat we niet kunnen wachten op de volgende Vve-vergadering.

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden