Mona Keijzer (CDA), Stientje van Veldhoven (D66), Renske Leijten (SP), Fleur Agema (PVV), Jeanine Hennis (VVD)
Gisterochtend, primetime voor huisvrouwen, was er dan het eerste debat van vrouwen. De ‘eerste’ vrouwen van de lijst, die natuurlijk niet op nummer één staan. De eerste vrouw op de lijst van de PvdA (Khadija Arib ontbrak omdat zij als Kamervoorzitter nog steeds boven de partijen wil staan. Ik zou zeggen als zelfs Rutte dat nu niet doet, dan heb je wel een kans laten liggen.
Ik wil het er niet eens inhoudelijk over hebben. De standpunten zijn duidelijk. En dat Jeanine Hennis het zwaar te verduren kreeg als verantwoordelijk kabinetsvertegenwoordiger, was van te voren te voorspellen.
Maar hoe doen vrouwen het in een debat? Hennis pareerde veel met de typische Rutte-glimlach. Hoe doen ze dat toch? Altijd een lach, terwijl je afgemaakt wordt door den medemensch.
Ik vond ze redelijk ontspannen behalve Fleur Agema. Zij won de prijs Bitch of The Debat wat mij betreft. Ze snauwde, beet, piste, gromde, krabde, sloeg haar nagels uit en spuugde de PVV-argumenten naar de camera. ‘Hoezo, landen helpen? Grenzen dicht’. ‘Hoezo, verantwoordelijkheid? De grenzen gaan gewoon dicht’ of ‘heb je ons A4tje niet gelezen?’.
Ik schrijf wel ‘niet ontspannen’ maar ik denk dat het voor haar volkomen natuurlijk gedrag is.
Rode koontjes
Wat ik echt schattig vond is het feit dat enkele dames rode koontjes kregen van de spanning. Keijzer, Leijten en Hennis konden dat niet verbergen. Dat is niet erg, dat geeft ze iets menselijks gezelligs. (Jesse Klaver heeft dat trouwens ook maar bij hem denk ik dan altijd ‘ah, gossie’). Volkomen rustig, zonder rode konen bleef Stientje van Veldhoven. Zij interrumpeerde niet, ze wachtte op haar beurt, ze sprak kalm en waardig, luisterde en was toch duidelijk.
En nu
Ben ik één millimeter opgeschoten? Wel nee. Het was gewoon vermaak. Net zoals het grote debat van de heren gisteravond. Zonder Rutte en Wilders. Ik heb ze geen moment gemist.
Bij de ‘heren’ zie je nog steeds zo duidelijk wat van te voren bedacht is als uitsmijter van de avond. Zoals een Roemer die helemaal aan het einde van de avond toch nog even met een grap de drugshandel van een CDA’er benoemt.
Hij moest het wel zeggen. Daar heeft een duur campagneteam een week voor op de hei gezeten.