Een heel smal straatje in centrum Den Haag. Een uur of elf ’s avonds. Lallen, lichten en lefgozers. Den Haag heeft het ook.
Na een etentje belanden we in ‘Vroeger was het anders’. De naam van het kleine, gezellige café. Vaste klanten worden met een zoen begroet, onvaste klanten vallen lallend neer op het bankje tegenover de ingang van het café. De witte wijn wordt in een longdrinkglas geserveerd met heel veel ijs. Dat begrijpen we later wel. De wijn ziet er niet uit als wijn en smaakt niet als wijn. Maar het maakt allemaal niet uit.
Je moet hier beginnen
De vrienden met wie we zijn zeggen dat het meer een café is om te beginnen. Als je nog geen betere wijn hebt geproefd. Dan valt het namelijk heel erg mee.
Ik trek de jongen die er werkt aan zijn arm. Waarom heeft dit café die bijzondere naam: ‘Vroeger was je anders’.
‘Nah’, zegt hij, en kijkt me aan, ‘zeg jij het maar, vroeger was je toch anders?’.
Wie kan er tegen zoveel waarheid? Vroeger was ik in ieder geval jonger. Is dat ook ‘anders’? Hij buigt naar me toe. ‘Dat heeft mijn broer bedacht.’ Hij wijst naar de man die achter de bar staat. ‘We willen juist als vroeger zijn. Gewoon. Voor iedereen. Ministers, hoeren, travestieten, flikkers: iedereen is welkom. Hoe mooi is het als je hoort zeggen “we gaan naar vroegah“.’
Studentes
Een horde studentes komt zingend aan. Eén meisje draagt een sluier. Vroeger is voor haar bijna voorbij. Ook zij worden joviaal begroet. De oer-Hollandse muziek doet me meedeinen. Ik houd ervan. Geen smartlap is mij teveel. Zelfs de wijn smaakt steeds meer naar wijn.
Dronken
Tegenover mij zit een stel dat, met nog een biertje in de hand, hun behoorlijk alcoholische staat nog wat probeert te verhogen. De man, niet heel jong meer, met een hanenkam en camouflagekleding aan, probeert zijn blonde vrouw te kussen. Dat gaat mis, hij kan amper zijn ogen nog openhouden. Zij lacht en valt ook bijna voorover van het bankje af.
Als wij naar huis gaan, lopen ze voor ons. Van links naar rechts. Hand in hand. In mezelf hoor ik een smartlap ontstaan.
Vroeger was je anders
maar nu ben je oké
Vroeger was je anders
nu ga ik met je mee