Elk jaar opnieuw trap ik er in. De naderende kerstdagen en vaak de daarbij horende vrije dagen. Een week lijkt dan zo lang. Alle plannen die je hebt. Maar wat komt er van terecht? Voor je het weet is het ineens woensdag. Nog een kerstdag die in ons geval het zelfde zal verlopen als gisteren alleen met een andere familie. Maar weer met lekker eten, drinken, gezelligheid. Het kan slechter.
Doordat de dagen op elkaar lijken vliegt zo’n week voorbij en zijn we voordat we het weten, de kerstboom weer aan het aftuigen.
Vorig jaar viel kerst in een weekend. Dat hoort niet. Op de een of andere manier zijn de feestdagen in december voor mij een ijkpunt. Stil staan en verder gaan. In die volgorde. Kerst is stilstaan en oud en nieuw is verder gaan. Wat fijn als je dat elk jaar opnieuw mag beleven.