Voorbereiding is het halve werk. Dat geldt voor alles dus ook bij een vakantie. We hebben veel gelezen en gehoord over Lanzarote maar vooral de zalige, constante temperatuur onthouden.
Trui mee? Onzin. Zelfs ’s avonds kun je in je niemandalletje aan tafel. Hemdjes en korte broeken, mijn koffer was tot de nok gevuld met mooie beloften.
We verblijven in Haria, het mooiste dorpje van het eiland. Daarmee rekenden we ons rijk. Wat we niet gelezen hadden is dat dit ook gelijk de meest bewolkte en winderige streek is van het eiland. Als we de eerste avond nog net niet klappertandend aan tafel zitten, kijken we elkaar ietwat verloren aan.
Zon
We kunnen vanaf onze ‘villa’ overal de zon zien schijnen. Dat is het mooie van dit overigens prachtige eiland. Daar gaan we dus maar naar toe. Op het strand weten we niet hoe snel we de parasol moeten opzetten. De zon brandt alsof zijn leven ervan afhangt.
Het woord ‘Griekenland’ valt af en toe. Waar je van die onvergetelijke strandjes treft met ligbedjes en de aardige mijnheer die ons stralend verwelkomt. Ons Lanzaroth strand heeft ook bedjes, we liggen bijna bij de buren op schoot en de ‘aardige mijnheer’ is hier een nors mannetje die het even heeft gehad met de toeristen.
Blote borsten
Opvallend, de dames op leeftijd die topless zonnen alsof we in de jaren zeventig leven. Grote dames ook, rond, wulps of niet zo wulps maar moddervet. De eerste keer dat ik zonder gene mijn kleding uittrek op een vol strand.
Weerbericht
Onze weerappjes geven allemaal fantastisch weer aan maar op de een of andere manier is het elke keer ergens anders op het eiland.
Mijn eerste vakantieblog ging over goed nieuws. Hoe sneu als de tweede een hele andere kant op gaat? Dat is niet de bedoeling. We genieten van de omgeving, de natuur, het heerlijke eten en de rust. Anders dan op een Grieks eiland is er hier genoeg te doen en te beleven, ook als het weer iets minder is.
En gelukkig is er nog een overeenkomst.
Ook hier mogen we geen toiletpapier doortrekken.