Op ons toilet hangt van alles aan de muren. Foto’s, spreuken, gedichten. Er staat ook een foto van ons voor-trouw-moment. In ieder geval een foto van zo’n vijf jaar geleden. Vriendin komt laatst de kamer in en zegt: ‘Je ziet toch wel dat wij ouder zijn geworden’.
‘Ik ook?’, vraag ik hoopvol.
‘Ja, jij ook’, zegt Vriendin zo lief mogelijk.
Op ons toilet hangt een hele slechte foto en als die al beter is dan dat ik er vandaag uitzie…
Vijf jaar, wat is vijf jaar?
Eigenlijk is het zo gek niet. Neem een baby en een kleuter van vijf. Dat zie je ook. Je ziet, ik overtuig mezelf voortdurende met argumenten die eigenlijk nergens op slaan. Ik zie geen verschil tussen vrouwen van 85 jaar en 90 jaar. Waarom dan wel bij vrouwen van onze leeftijd?
Deze week is elke avond Pauw op de buis met vijf jaar later. Maandag Gordon, dinsdag Emile Roemer. En wat een vreugd. Zij zien er ook echt ouder uit. Maar het ergste nog is Jeroen Pauw zelf. Vijf jaar, het lijkt zo weinig, maar het zijn wel mooi zo’n 1400 dagen waarin we misschien teveel van alles hebben gedaan dat niet zo goed was voor ons. Of misschien hebben we gewoon geleefd.
Laat ik het daar ophouden. We hebben lekker geleefd. En dat mag je zien.