Vijf dagen schrijven en mijn blog vergeten

Zo werkt dat. Echt vergeten niet natuurlijk maar mijn ‘regel’ is een ritueel en zodra de omstandigheden wijzigen, schiet dat er bij in.
Ik schrijf volop. Daarom geloof ik in inspiratie en in ‘van zelf’. Ik schrijf niet deze dagen, ik word geschreven. Dat blijft voor mij een wonder. Ik begin met vijf regels. Haal ze weg en zet er twintig anderen voor in de plaats. Dan staat er ineens een gedicht waar ik zelfs tevreden mee ben. Maar het begin en het einde heb ik niet verzonnen. Niet bewust in ieder geval. Er komen woorden uit mijn pen die niet van mij zijn. Ik ben er alleen maar dankbaar voor.
Straks kom ik terug met goede voornemens waarvan het nu voelt dat ik ze ook echt ga uitvoeren.