Vieren vieren

Ik wil eerst iedereen een prachtig nieuw jaar wensen. Met goede gezondheid, gezonde liefde en liefdevolle mensen om je heen. Dat moet genoeg zijn voor de meesten van ons.

Mijn jaar wordt spannend. Maar niet alleen voor mij, volgens mij zijn er bij veel mensen scheurtjes opgetreden in de vertrouwde muurtjes om ons heen. Muurtjes die ons beschermen maar soms toch ook benauwen. We krijgen een kans om uit te breken. Niet met grof geweld maar door naar de scheuren te kijken en je proberen voor te stellen hoe je het gaat herstellen of gaat afbreken.

Al voor dit moment op de grens van oud en nieuw ben ik door gesprekken en door te lezen anders gaan denken over de mogelijkheden en de onmogelijkheden die je hebt als mens. Wat zijn we gewend? We proberen van onze onvoldoende een voldoende te maken. Dat doen we op school maar ook met onze persoonlijke vaardigheden. Ik zal hier niet uit de doeken doen hoe veel jaar ik besteed heb aan mijn ‘zwakke en kwetsbare eigenschappen’. Het waren geen zinloze jaren maar er bleef weinig tijd over om juist de kwaliteiten op een hoger plan te brengen. Dat zou anders moeten. Waarom van een vier een vijf maken? Wat levert ons dat meer op? Als iedereen eens gaat proberen om van achten, tienen te maken. Om van je talent iets speciaals te maken. Daar bereik je iets mee, voor jezelf en voor anderen. Iedereen heeft een talent. En dan talenten niet meer onderscheiden in ‘hoger’ talent of ‘lager’ talent! Dat zou wat zijn.

Dat is mijn voornemen. Van mijn acht een tien maken. En mijn vier. Het zij zo. Ik ga mijn vieren vieren. Proost.