Verjaardag

Het was goed geregeld. Een tafel buiten besproken in een restaurant vlak bij het verpleeghuis waar mijn schoonmoeder sinds kort woont. Moeder is gelukkig, ze geniet zichtbaar van al haar kinderen en kleinkinderen die gekomen zijn. Ze is steeds meer gewend aan de nieuwe situatie, het niet meer thuis wonen. En als wij vaak genoeg zeggen dat ze vandaag jarig is, dan weet ze dat ook.

Het buitenterras is vol. Geen plek om een tafel voor 12 mensen tussen te proppen. De eigenares wrijft zenuwachtig in haar handen. “Ik heb vanmiddag op het terras gestaan, er stond wat wind en ik dacht dat is niet goed voor uw moeder ….”. Wij kijken haar verbaasd aan. Moeder in haar extra vestje maakt het niet zo uit maar wij hadden dit toch besproken? We worden weggestopt in een hoek van het café waar het muf en donker is. We zijn niet blij. Moeder wel. Ze straalt nog steeds en zegt herhaaldelijk hoe gelukkig ze is.

Na anderhalf uur staren we elkaar wat ongelukkig aan. Nog steeds geen voorgerecht. Het menu stond al vast, dan zou het lekker snel gaan… voor moeder.

Moeder begrijpt het niet meer. “Hebben we al gegeten?”
“Nee mam, we krijgen zo het voorgerecht”.

Na het voorgerecht, wat haar duidelijk niet smaakt, zegt ze: “he, he, als de ober komt. “Krijgen we nou een toetje?’.
“Nee, mevrouw, het hoofdgerecht komt eerst nog”.
Ze trekt haar ogen op alsof ze wil zeggen: die is niet lekker.

Moeder trekt het niet meer. Haar benen bewegen zenuwachtig heen en weer in de rolstoel, ze is allang niet meer jarig. Ze is verward door het lange wachten en het late eten. “Waar moet ik slapen”, vraagt ze,  stom heh, ik weet ineens niet meer waar ik woon”.

We verzekeren haar dat ze niet stom is en we zien hoe een perfecte dag voor haar in een grote ramp eindigt. De weg kwijt zijn in je eigen hoofd. Twee kleinkinderen gaan alvast met oma terug naar het verpleeghuis.

De eigenares vindt het vreselijk als ze het hoort. Met tranen in haar ogen biedt ze haar excuus aan. Zou je net zien, de afgelopen dagen was het helemaal niet druk en juist vanavond… en u was de enige met een reservering… dat maken we niet meer goed.

Neen.