In Zomergasten was dit keer primatoloog Frans de Waal te gast. Ik had geen idee wat ik kon verwachten maar toen ik hoorde over apen en apengedrag, was ik verkocht.
Frans de Waal legt uit waarom wij zo graag naar apen kijken maar er niet mee vergeleken willen worden. De mens als omhoog gevallen aap: daar voelen we ons te goed voor. Ik kijk ook graag naar apen, net zoals ik graag naar mensen kijk in een programma als Utopia. Gedragingen observeren van ‘mensapen’ die de camera vergeten en hun soms waardeloze zelf kunnen zijn.
Liefdesgen
Voor het gemak noem ik dat maar even zo. Het is mogelijk om bij muizen een gen zo te manipuleren dat ongewenst gedrag verminderd wordt en er ‘lieve’ muizen ontstaan. Eureka!!!! Kunnen we niet wat proefpersonen afstaan aan onze primatologen en andere wetenschappers. Ga je gengang zou ik zeggen.
GG rubbing
Ik veerde geamuseerd omhoog toen ik hoorde dat vrouwelijke bonobo’s (de kleinere variant van de chimpansee) openlijk plezier beleven aan het wrijven van de genitaliën tegen elkaar. GG rubbing. In plaats van een high five is het een aardige variant als groet. En volkomen geaccepteerd in de wereld van de bonobo’s. Nog een aardig wetenswaardigheidje: de bonobo wordt wetenschappelijk niet als vol gezien omdat zij te weinig agressie tonen. Ze gaan voor liefde en verzoening. Een soort van hippie-aap. Maar omdat de focus vooral gericht is op agressie en macht bij apen, is de hippie natuurlijk een flauw aftreksel van de ‘werkelijkheid’.
Apatheïst
Frans de Waal noemt zich een apatheïst. Geen atheïst die ‘gelooft’ dat er geen God is maar een apatheïst. Iemand die volkomen apathisch reageert op het wel of niet bestaan van een God. Het doet er niet toe. Wat een heerlijke kijk op geloof. En ook geloofwaardig want we staan er in ons eentje voor, in dit leven. In het verkloten of mooier maken van het leven. Geloven in een God maakt mensen niet perse beter dan ze zijn. Integendeel. In Barcelona weten ze er alles van.
Tranen met tuiten
Figuurlijk dan. Er wordt een fragment getoond van het afscheid van Jan van Hooff die afscheid neemt van ‘mama’. ‘Mama’ was de sterke apenvrouw op de achtergrond. Ze is 59 jaar oud als ze overlijdt. Zo ontroerend, mooi en verdrietig. Als je het gemist hebt, bekijk het hier. Zo mooi kan het leven zijn.
1 reactie
Apatheist is idd een hele oeie. GGrubbing kende ik ook nog niet. Was leerzame uitzending.