Het is weer zover. Gaan we wel of gaan we niet? De sporters natuurlijk wel maar nu Rutte en het koningspaar ook gaan, breekt de hel los. De homobeweging gaat over de zeik, politieke partijen gaan over de linkse rooien en iedereen die zich ook maar enigszins betrokken voelt schreeuwt: schande.
En ik vind het gelul. Want, we gaan wel of we gaan niet. En dan bedoel ik iedereen. We gaan wel sporten of we gaan niet sporten. En dan niet zeggen dat sport en politiek niets met elkaar te maken (mogen) hebben want dat is gewoon niet waar. Alleen al hoe landen en steden het voor elkaar krijgen om de Olympische Spelen binnen te halen is een groot politiek spel. Iedereen bedondert iedereen en ‘we love it’. We spelen het spel mee tot dat het zover is dat het olympische spel gaat beginnen en dan gaan we ons ineens ‘correct’ gedragen.
Ja, hoe Rusland met homo’s omgaat is schandalig maar hoe correct zijn wij in Nederland? Hoe verdraagzaam? Dan heb ik het niet over homo’s maar ook over Polen, Hongaren, Roemenen, arm en rijk, links en rechts, blank en wit, vrouwen en mannen. We staan nu niet bepaald bekend als een tolerant land. Ja, op papier. Want alles mag hier maar steeds minder wordt getolereerd. Gek heh!
En sporters die zeggen: ‘wij gaan alleen voor de sport’: kom op, word volwassen, de hele sport wordt bestuurd door politiek.
Als straks de Olympische Spelen beginnen zit ik er klaar voor. Ik houd van Sport. Ik houd niet van Poetin. Maar het is het een of het ander. Ik hoop dat er een held mee doet die niet alleen op sportgebied een topprestatie levert maar ook op het gebied van humaniteit. Een gouden medaille voor de beste mannelijke sporter die Poetin tongzoenend bedankt voor de eer.