Gisteren zocht ik informatie op over e-readers. Ik tik in: Sony en kom terecht in een aantal oude emails. Twee daarvan zijn van L. L was een zeer dierbare vriendin. Ik herlees de mail en word weer geraakt door haar mooie woorden en de warmte die zij kon geven. Dat is bijzonder. Zij was bijzonder.
Op mijn computer heb ik een mapje aangemaakt met haar naam. Die bewaar ik. Daarin wel honderd berichten, van zomaar een krabbel tot een diep filosofisch relaas over leven en vriendschap.
Ik doe ze nooit weg.
In mijn mobiel staat ook het telefoonnummer nog van mijn moeder. Mama mobiel. Ik kan dat nummer niet verwijderen. Natuurlijk weet ik dat ik haar niet meer echt zal bellen. Maar ‘mama mobiel’ geeft ook hoop.
Je weet maar nooit.
1 reactie
Toeval bestaat niet.
Gisteren de mobiele telefoon van mijn moeder opgeladen en sms’jes bekeken.
Teleurstelling en zelfs een beetje jaloezie?
Heb ze maar niet gelezen, al haar sms’jes aan jou, I, T en K…..