Er waren eens twee vrouwen die zes jaar geleden een huis kochten. Een fijn huis was het, met heel veel kamers en een mooie badkamer. In de loop van de tijd was eigenlijk het enige commentaar op het huis dat er zo’n miezerig straaltje water uit de douchekop kwam lopen. Hoe graag wilden ze ook niet zo’n reuze douchekop maar het beschikbare water zouden ze dan alleen maar rondjes lopen onder dat ding om ook maar enigszins water op de huid te kunnen voelen. Elke dag draaide ook een van de vrouwen de slang weer vast aan de kop omdat er net zoveel water langs de slang liep als dat er uit de kop kwam.
Ze accepteerden het leed en genoten van hotelbezoeken vooral omdat daar altijd wel het water keihard op hun neerdaalden. Kort geleden opende één van de vrouwen een kastje in de badkamer en zag, zoals eigenlijk al zes jaar lang, daar een nieuwe doucheslang liggen. Het wonder gebeurde. Eureka. De vrouw trok een gereedschapsding uit de kist, draaide de oude slang los, de nieuwe slang vast en opende de douchekraan. Wat er toen gebeurde laat zich moeilijk omschrijven. Ze gilde van plezier. Er kwam water UIT de douchekop en niet zo weinig ook. Ze maakte de andere vrouw wakker en samen sprongen ze onder de douche. Dat kon nu, er was ineens genoeg water.
Sindsdien gaven ze elkaar elke ochtend een spontane high five. Gewoon van puur geluk.