Lola, het buurhondje, logeert een paar dagen bij ons. Voor het eerst. Buiten begroeten honden en mensen elkaar altijd enthousiast maar hoe gaat dat als huis en haard gedeeld gaan worden?
Her name was Lola, she was a showgirl
Dat klopt wel. Lola is een showgirl. Ze rent met het grootste gemak de trappen op en af waar Ami nog nooit één poot op een trede gezet heeft. Een trap? Hebben ze die dan?
Lola spring op de bank als een jonge god en laat zich vallen op het plekje dat zij het lekkerst acht. Ami kijkt er naar. Een bank? Hebben ze een bank dan? Van hartstochtelijke liefde is geen sprake. Ze negeren elkaar nog net niet. Af en toe neuzen ze voorzichtig maar dan verliest Ami zich in het leukste speeltje van de wereld: de zachte, grote, bal van Lola.
Knuffelen
Lola houdt van knuffelen. Ze springt op schoot en laat zich lekker kroelen. Ze ligt vlak tegen me aan op de bank en knort zelfs een beetje. Ik ook, van geluk. Ami kijkt het allemaal wat aan, rolt op de rug en rekt zich lekker uit, volkomen happy in d’r eigen shibawereld.
Als we de honden uitlaten zeggen Vriendin en ik tegen elkaar dat het toch wel leuk is, een hondje erbij voor de knuf. Vriendin zegt wijs dat we Ami niet echt een plezier doen. Ook geen onplezier, het is haar een worst. Een grote, hondenworst.
Slapen
Als het tijd is om te gaan slapen, ligt Ami in haar vertrouwde mand en Lola op haar vertrouwde bank. Samen met elkaar maar ook weer niet. Ze tolereren elkaar zonder gemekker. Als ik vanochtend beneden kom kwispelt de zwarte staart van Lola als een helicopterpropeller, ze is blij om mij te zien. Ami opent één oog en ziet dat het goed is.
Ami wordt alleen wakker als ze ziet dat Lola eten krijgt. Eten. Het toverwoord om van Ami een springlevende pup te maken. Je kan haar er wakker voor maken. Binnen no time heeft ze de bak van Lola leeg. Sneller dan mijn ‘nee’. Dan begint ze vol overgave aan haar eigen bak. Lola krijgt een nieuwe bak, nu blijft Ami op afstand. Met een schuin oog taxeert ze de afstand naar de bak van Lola. Ze draait er in kringetjes omheen maar ze komt niet dichterbij.
Nu zit ik boven te ‘werken’. Zitten zij beneden.. wat te doen? Ik ga maar eens even kijken, het is mij te stil.