Allemaal gelezen en gehoord. Het Turkse jongetje dat geplaatst is in een pleeggezin bestaande uit twee vrouwen. De ophef. De woede. De moraal. En toch…
Nu dacht ik in eerste instantie dat het echt om adoptie ging, dus blijvend. Dan kan ik me voorstellen dat deze keuze geen gelukkige is. Het belang van het kind staat toch altijd voorop dus waarom risico nemen op wat dan ook? Dit kind wordt misschien door zijn eigen landgenoten uitgekotst en uitgestoten. Hoe reageert zo’n kind daarop, wat heeft dat weer voor gevolg?
Dat Turkije met het homo-zijn veroordeelt is verschrikkelijk maar zolang dat niet verandert? Gaan we dan bewijzen dat wij zo lekker ‘anders’ zijn en het kind plaatsen is een omgeving dat zeker niet garandeert dat hij er ongeschonden uitkomt?
Nu gaat het om tijdelijke zorg. Weer een ander verhaal. Goddank zijn er mensen (vrouwen/mannen) door wie het jongetje liefdevol wordt opgevangen maar had jeugdzorg het jongetje ook bij twee mannen ondergebracht? Met zijn cultuur en achtergrond?
Maar rechtvaardigt dit een aangekondigde demonstratie van in Nederland wonende Turken? Een geagiteerde president die donderdag van zich laat horen. De woede in Turkije?
ROT OP. Dit is Nederland. Daar wonen we met z’n allen, hetero, lesbo, homo, zozo. En als je dat niet wilt dan kom je niet naar dit land. Ga je daar niet wonen. Zoek je je heil ergens anders.
4 reacties
Ik ben het er volledig mee eens dat homoseksuele pleegouders evengoed voor een kind kunnen zorgen als ieder ander. Ergens kan ik me, enkel vanuit de geloofsovertuiging, ook wel weer voorstellen dat er wat ‘ophef’ ontstaat over dit onderwerp.
Het enige wat wel in mij opkomt is dat als het geen Turken (en dus verondersteld Moslims), maar Christenen waren geweest die de ophef veroorzaakten, hadden we allemaal onze schouders opgehaald en lachend gezegd: ‘Haha! Die malle Christenen, toch!’.
Als de jongen geadopteerd zou zijn mag het nooit een probleem zijn, dan is het later een Nederlandse jongen (man) met een Nederlandse opvoeding. Hoe, dat bepalen de adoptieouders.
Omdat het om een tijdelijke opvang gaat lijkt het me niet erg doordacht. De jongen gaat dan waarschijnlijk toch eens terug naar zijn moslim ouders. Dan heeft hij een probleem. Dat neemt niet weg dat de pleegouders (en alle mensen die een kind belangeloos opvangen) lof verdienen. Deze gaan met de jongen op vakantie naar Turkije en laten hem Turks leren.
We horen wel waar het kind is geplaatst maar niet waarom. Blijkbaar is dat plotseling van minder belang!
Helemaal eens Anja! Echt te belachelijk voor woorden. Wie is er hier belangrijker het leven en geluk van een kind of cultuur en godsdienst?