Gisteren reed ik weg in de auto. Stil was het buiten en stil was het binnen in mij. Ik sluit de i-phone aan en kies een muziekje uit en rijd weg. Maar ik hoor iets heel anders dan dat ik had gekozen. En wat ik hoor is zo mooi en triest en meeslepend en groots. Ik speel het lied wel vijf keer achter elkaar af en denk: ‘ja, zo voel ik mij vandaag’. Soms kan een lied, de tekst of melodie rechtstreeks je hart binnen sijpelen.
In dit geval was het niet de tekst. Ik heb mijn best gedaan een vertaling te vinden maar heb het opgegeven. Ik geef mijn eigen vertaling er maar aan.
Het wordt gezongen door Mikis Theodorakis en tijdens het googelen ontdek ik heel veel uitvoeringen. Maar Mikis Theodorakis beroert mijn hart het meest. Juist omdat hij niet die klassieke mooie stem heeft, het is rauw en rafelig.
Het lied heet ‘A Avli’. Geen idee waar het over gaat maar dat het geen zonsopgang betreft, is zeker. (Als iemand weet waarover dit lied gaat, vertel het me).
Ik ben benieuwd door welk lied jij je laat troosten?