Tot aan je neck

Dinsdagavond zouden we eindelijk de lang van te voren geboekte ‘beleving’ mogen ervaren. Een zevengangendiner bij Mario in Neck. In verband met het bijgeboekte wijnarrangement ook maar meteen een slaapkamer geboekt.

En die was nodig. Laat ik beginnen met te zeggen dat het fantastisch was. Een leuke niet al te chique gelegenheid, mooie entourage, vriendelijk medewerkers, zalig eten en heerlijke wijnen. Maar die wijnen…

Je kan mij rustig een wijnexpert noemen. En dan heb ik het niet over het herkennen van wijnen of over fijnproeverij, helaas. Ik ben een kei in het drinken van wijn. Wel vaker boekten we een wijnarrangement bij een diner maar dat hield niet in dat elke gang van een nieuwe wijn werd voorzien. Een beetje nippen tussen de gangen door. Hier hadden ze het anders bedacht. Bij elke gang kwam een andere wijn. En ook bij de niet meegetelde gangen zoals de amuse en de koffie na het dessert.
In de loop naar andere tafels werden elke keer twee schone glazen aan het einde van de tafel neergezet. Wij keken intussen nog naar onze volle wijnglazen van een kwartier eerder. Elkaar aanmoedigend namen we iets snellere slokken uit de hoge glazen.

Intussen zie ik aan de ogen van Vriendin dat de wijn de weg omhoog heeft gevonden. Met een omfloerste blik kijkt ze me vrolijk en vol liefde aan. Opnieuw wordt er een prachtig opgemaakt bordje voor ons neergezet met gang vier of vijf. We zijn de tel kwijt. Al voor het dessert bereik ik mijn verzadigingspunt. De zoete witte dessertwijn met maar heel weinig alcohol, zegt het Italiaanse mannetje, is de bekende druppel. Het is genoeg.
Ik kijk alleen maar naar het dessert en laat mijn glaasje Limoncello staan. Aan mijn ogen ziet Vriendin dat we moeten gaan.

We vallen als een blok in slaap en worden, wonder, zonder hoofdpijn wakker. We genieten van een heerlijk ontbijt en bij het vertrek geven we onze sleutel af.
Buiten zegt Vriendin ‘had je van te voren al betaald, moet je niet afrekenen?’. Ik herinner haar aan het feit dat zij die honneurs de avond daarvoor voor haar rekening had genomen. Met mijn geld. Dat dan weer wel. Dat zal de reden zijn dat zij het vergeten was.