Gisteravond wist ik het zeker. `Dáár ging ik over schrijven. Het was te grappig, te komisch. We lagen al dubbel bij het idee dat ik daar mijn blog aan zou wijden. En ik heb er over geschreven, net nog, wel dertig zinnen stonden er en het was grappig. Maar toch bleef er dat gevoel in mijn onderbuik van moet je dat wel doen?
Dus heel resoluut heb ik mijn stukje tekst verwijderd en ben opnieuw begonnen. Sommige dingen zijn alleen leuk in een bepaald gezelschap, op een bepaald moment, na een hele drukke dag, in een café, als je met elkaar denkt, dat je zo de ‘bühne’ op kan.
Niet.
(trouwens ‘bühne komt van ‘beun’ wat zoveel betekent als stellage, losse plankevloer, zolder. En van ‘beun’ komt ‘beunhaas’ maar zo blijf ik aan de gang.)