Ik werk vandaag thuis. Heerlijk. Niemand weet wat ik aan heb, of mijn haar gedaan is, of ik al gebadderd heb. Thuiswerken is soms heel prettig en zeker in het geval, dat ik veel teksten moet produceren en daar ook nog over na wil denken, komt de rust me goed uit.
Van de week hoor en zie ik op televisie dat thuis werken bijna al weer uit is. Uit is? Wij zijn er net mee begonnen?
Wat zijn we toch een ambtenaren…. Hebben we het eindelijk voor elkaar, is iedereen er bijna klaar voor, wordt het mondjesmaat gedaan…. is het UIT.
Op mijn werk zou ik op zo’n moment even gaan roken, tenminste, dat deed ik vijf weken geleden. Maar roken is ook uit. En ik kan de ambtenaar niets verwijten want ook dat heb ik nu pas door. Maar ja, ik ben ook een ambtenaar.