De laatste dag van het jaar. Reflecteren en vooruitzien. Een jaar is veel om op terug te kijken maar ik heb mijn blogs. Door mijn blogs krijg ik een aardig beeld van wat er allemaal is gebeurd aan fijne en minder fijne momenten. Maar vandaag kijk ik terug op mijn blog.
Als ik kijk naar mijn unieke bezoekers dan word ik blij. In 2017 waren dat er ruim zesduizend meer dan het jaar daarvoor. Een mooiere beloning is er eigenlijk niet. Een blogger, ik dus, wil gelezen worden. Hoe vaker hoe liever.
Bedankt
Ik wil alle lezers bedanken. Door jullie blijf ik mijn grootse hobby uitvoeren. Eerlijk gezegd zou ik niet zonder mijn blog en zonder jullie willen. Ik weet hoe bijzonder het is dat mensen ook bijna dagelijks mijn blog lezen. De ‘diehards’, noem ik ze maar. En dat die mensen niet alleen maar familie of mensen zijn die toch wel van me houden, maakt me blij. Hoe bijzonder dat jullie reageren met een duimpje, een hartje of met woorden. Dan zijn er ook mijn stille lezers. Die lezen en knikken of met hun hoofd schudden. Wat te denken van de geheime lezers? Geheim voor mij dan. Door een opmerking kom ik erachter dat ik gelezen ben. En afhankelijk van wie dat is, schrik ik soms even. Kon het door de beugel of kost het me mijn baan… oh, nee, zo’n baan heb ik niet meer.
Hartje
Deze hartjes zijn voor jullie! Vanuit het diepst van mijn hart.
Ik wens jullie een hele fijne jaarwisseling. Pak het nieuwe jaar uit als een cadeautje. Haal het papier er voorzichtig af en laat je verwonderen, verbazen en ontroeren.
Meest gelezen blog dit jaar: Pappie en mammie: SHUT UP (720 keer)
1 reactie
Vaak is mijn reactie op je blog een instemmend knikken. En komt het niet van schrijven. Een goed jaar gewenst en sterkte vandaag voor Ami.