Tag: verdriet

Pijn

9 juni 2016

We maken van alles mee in het leven. Niemand komt ongeschonden de jaren door. Maar hoe gaat het? Je huilt even, verbijt je, je haalt machteloos de schouders op en je gaat door met het leven. Soms vraag ik me af waar al die pijn blijft of is het gewoon echt over en weg? Je ouders overlijden, je huilt en gaat verder. Je…
In memoriam – B

13 mei 2016

Een collega van een andere afdeling vraagt of ik een paar minuutjes heb. We gaan een kamer binnen, ze sluit de deur. Ze vertelt dat B. is overleden. Ik kijk haar wazig aan. B? Ze laat nog wat woorden vallen en het dringt tot me door. B. is overleden? Mijn B? Ik voel hoe het bloed uit mijn gezicht wegtrekt alsof iemand je…
Je hoeft niet te gaan zitten

25 augustus 2015

Je wordt wakker onder een zware, grijze wolkendeken. Het wakker worden verandert niets aan de dichtheid van het grijs. Alle stappen die je daarna neemt lijken je eerder achterop te brengen dan vooruit. Alsof iemand met twee handen tegen je borst drukt en jij net doet alsof je ergens naar toe gaat. Eergisteren schreef je over het groene bankje, de foto bovenaan je…
Het is uit

19 november 2014

Ik beland gisteren in de laatste vijf minuten van Goede Tijden Slechte Tijden (echt waar, ik volg het niet). Daar zie je mooi acteerspel van twee mensen, een jongen en een meisje, die uit elkaar zijn. Je ziet hun verdriet, mooie tranen en de wanhoop is voelbaar. Dat en de prachtige tekst van Robert Long: Je zit tegenover mij en kijkt me aan…
Nooit meer huilen

28 januari 2014

Gisteren was de herdenkingsbijeenkomst van I. Een mooie, warme samenkomst van heel veel mensen, allemaal verbijsterd door dit plotseling verlies. Ik ga meestal volkomen onbewogen naar dit soort trieste bijeenkomsten. Alsof ik een werkafspraak heb, een afspraak met een dokter. Zoiets. Maar altijd word ik overvallen door een groot verdriet als andere mensen spreken, huilen, troosten. Overvallen is het goede woord, van volkomen…