Het is uit
Ik beland gisteren in de laatste vijf minuten van Goede Tijden Slechte Tijden (echt waar, ik volg het niet). Daar zie je mooi acteerspel van twee mensen, een jongen en een meisje, die uit elkaar zijn. Je ziet hun verdriet, mooie tranen en de wanhoop is voelbaar. Dat en de prachtige tekst van Robert Long: Je zit tegenover mij en kijkt me aan…