Tag: afscheid

  • Hoe vaak zeggen we gedag?

    Gisteren was het de laatste dag voor de ‘wijkers’. De mensen van de wijkredactie op de krant. De rubriek verdwijnt en daarmee ook de mensen die er aan werkten. Nooit eerder heb ik mensen met een stillere trom zien vertrekken. Grote kans dat pas na een week of wat, de lege bureaus opvallen aan het einde van de zaal. Wij, de wijkcollega’s, kijken…
  • Dag sterke vrouw

    Anders dan je had gewild, gewenst, gehoopt. Een beslissing nemen ligt soms niet echt in eigen handen.         Dag mooie vrouw, dag krachtig mens dag onweerstaanbaar schater dag klaterlach en levensles dag zeker weten ‘later’ Dag onherstelbaar optimist dag blindelings vertrouwen dag flapuit, onzinnigheid dag opgestroopte mouwen. Dag regisseur van eigen tijd dag schepper van de lach dag ogen stralend…
  • Dapper dansen op tranen zonder melodie

    Mijn nichtje P. is ziek. Ernstig ziek. Zo ziek dat het moment van afscheid nemen dichterbij komt. Voordat het zover is wil ze nog één keer een groot feest geven. En een groot feest werd het afgelopen zaterdag. Omringd door mensen die van haar houden, meer dan dat, straalde zij als nooit tevoren en iedereen die haar kent weet dat zij kan stralen.…
  • ‘The day after’ en ’the day before’

    Gisteren was het dan zover. Het afscheid van mijn werk en van heel veel lieve, mooie mensen. Na 25 jaar werken bij de gemeente Den Haag ga ik vanaf 1 oktober officieel mijn eigen tekstbureau starten. Maar dit moest nog even gebeuren. Dag zeggen en dag voelen. De broche die ik opgespeld kreeg deed me meer dan ik kon vermoeden. Het gaf me…
  • Speech less…

    Een directe collega neemt afscheid. Een directe, hele leuke collega. We plannen nog een afscheidsetentje maar door alle vakanties is dat pas ergens in oktober. Toch was gisteren al de dag dat zij officieel voor het laatst deel uitmaakte van ons communicatieteam. En wat hebben wij gecommuniceerd dit jaar! Onze Whatsapp toont files aan berichten: van volkomen nutteloos tot hilarisch grappig. Ineens bedenken…
  • Plotseling

    Plotseling draaide iemand de knop naar links licht werd donker, dag werd nacht fluistert de zomer nog zacht een afscheidsgroet en schijnt de zon wat het kan schijnen Plotseling werd de lichtheid van een bestaan weer teruggeworpen in de schoot werden bloemen weer in knop tot in de dood hield de boom gebukt zijn takken op Plotseling werd de ochtend het bekende ritueel…
  • In between celebrating life

    In Amerika ben je niet werkloos maar ‘in between jobs’. Een mooie uitdrukking. Momenteel zit ik ook ‘in between’. Niet in jobs maar ‘in between funerals’. Niet gek als je twee keer in één week naar dezelfde begraafplaats moet om twee lieve mensen te herdenken. Maar het gaat niet alleen om deze week. Het gaat om de laatste jaren. Zoveel, zo vaak, gedag gezegd.…