Stil leven

vergroeid met zijn omgeving
de eindjes aan elkaar geknoopt
zijn hand onder het hoofd
een rechterknie rustend op een linker
van nonchalance was geen sprake
het was gewoon
de stoelpoot, leuning, arm, nek, een rug
van dunne huid gemaakt, het bloemmotief beschadigd
geen stoel meer geen plek om op te zitten
behalve dan de eigen schoot

1 reactie

hennie van ee 6 september 2011 at 12:31

ik zie hem zitten

mooi eind

Reply

Laat een reactie achter

Deel dit met jouw vrienden