Social sofa

Volgens mij sliep ik bijna, radio 1 aan. Altijd wil ik ergens naar luisteren en het liefst naar pratende mensen. Maar ik sliep dus bijna toen ik de stem van een vrouw hoorde. Zo’n stem waar je blij van wordt.

Het was de stem van Karin Bruers. Nog nooit van gehoord. Maar haar stem klonk vrolijk, enthousiast, energiek. Een prettig kraakje, een prettig mens. Ik werd er wakker van en luisterde naar haar verhaal om daarna te concluderen dat iedereen haar zou moeten kennen. Nu bereik ik niet iedereen maar ik begin gewoon klein.

Bankjes tegen eenzaamheid

In een of andere stad in ons prachtige land zou weer een commissie in het leven geroepen worden om te praten over hoe we eenzaamheid kunnen tegen gaan. Weer een commissie die jaren zal praten om uiteindelijk een advies te geven dat weer in een la verdwijnt. Zo ongeveer begon het verhaal. En Bruers zei: ‘begin eens met het terugplaatsen van bankjes in de straten en op pleinen. Plekken waar mensen graag gaan zitten om gewoon eens naast iemand te zitten, te praten, te luisteren’. Zo werd Social Sofa geboren. Het zijn niet zomaar bankjes. Samen met bewoners worden de bankjes gemaakt en ingelegd met duizenden mozaïeksteentjes. Onverwoestbare bankjes die het aanzien meer dan waard zijn. Zo’n bankje waar je graag op gaat zitten ook als je niet eenzaam bent.

Elke straat een eigen bank

“Wie zijn buren kent voelt zich veiliger, minder eenzaam en gelukkiger. Zo eenvoudig is het” zegt Karin Bruers, de oprichtster van Social Sofa.

Ik word zo enthousiast van dit initiatief. Op de website van Social Sofa kan je alle prachtige verhalen lezen ook hoe ze dit project in andere landen uitrollen. En ik kwam een leuk TED filmpje tegen. Kijken zou ik zeggen en genieten van een energieke dame.