Zo we zijn er weer. Nu kan ik weer echt denken: blogtime. In Amerika was dat lastig, mijn blogtime was jullie blogtime niet meer dus helemaal vanzelf ging het niet. Er gaat van alles door me heen over waar ik over zou kunnen schrijven. Maar laat ik beginnen met gewoon iets praktisch wat me opviel aan het verkeer in Amerika. Drie hele handige dingen die ook heel goed bij ons zou werken, denk ik met mijn boerenverstand.
Ten eerste de stoplichten. Deze staan aan de overkant van de straat, zowel voor voetgangers als ander verkeer. Als je bij ons, afhankelijk van je auto, bij een stoplicht staat te wachten moet je bijna plat over je stuur liggen om het licht te zien. Daar niet. Heel overzichtelijk is van alle kanten af te zien wie er rood heeft en wie groen. Het werkt.
Ten tweede de rijbanen. Geen rijbanen van langzaam naar snel maar alle banen evenveel rechten en plichten. Inhalen mag links en rechts. Je blijft gewoon op je eigen baan. Niets aan het handje.
Ten derde: rechts afslaan toegestaan ook al is jouw stoplicht rood. Scheelt aanzienlijk in onnodig wachten. Natuurlijk is niet alles beter daar. De wegen zijn in een hele slechte conditie. Zo hobbel en strompel je voort op de snelweg, wordt je soms gelanceerd door kuilen en hiaten in de weg. Nee dan hier! Zoef gaan we met z’n allen over onze minisnelwegennetwerk. Dat hebben ze knap gemaakt in Nederland.
Het is weer fijn om hier te zijn. (Na wat slaap inhalen dan).
1 reactie
Welkom thuis! Fijn dat jullie er weer zijn.