Sinterklaas, mag ik een wereld met het CE keurmerk?

We vieren gisteren een heel gezellige Sinterklaas. Naast alle cadeautjes en gedichten is er volop ruimte om echt eens met elkaar te praten. En dat doen we. Al snel komen we op alle onrust in de wereld om ons heen. We maken ons zorgen, waar gaan we naar toe, hoe zal alles verder verlopen, wie kan je nog vertrouwen en kan de politiek nog iets betekenen? We komen op het programma Radar dat aan het licht brengt hoe medische bedrijven hun implantaten op slinkse wijze langs goedkeuringsprocedures loodsen. Ik raad jullie aan het programma te bekijken.

Om te testen besluit Radar om een medisch implantaat zoals het bekkenbodemmatje te reproduceren. Zij gebruiken daarvoor het zo bekende mandarijnen netje. In zwart-wit worden foto’s gemaakt en zonder mandarijnen in het netje kan het inderdaad doorgaan voor een matje voor andere doeleinden. Zij moeten aantonen dat het product identiek is aan een al goedgekeurde voorganger. Dat kan door klinisch onderzoek maar mag ook door literatuur. Dat laatste is een makkie, Rapporten zijn eenvoudig te dupliceren en om een heel verhaal angsvallig kort te maken…. hun matje krijgt het goedkeuringslogo CE. Hiermee mag het product in Europa verkocht worden. Binnen de kortste tijd zouden vrouwen dan met een mandarijnen-netje in hun onderbuik rondlopen.

Dit is maar een voorbeeld van de medische wereld waarin fabrikanten niet malen om een lijkje meer of minder. Het gaat hier om materialen die in een menselijk lichaam worden geplaatst, zonder getest te zijn. Denk aan heup- en knieprothesen, pace-makers, borstimplantaten, gebitsimplantaten. Het gaat helaas ook alleen over geld en winst maken.

Ebola aanpakken? Maar wie verdient er iets aan? Voor een lintje of respect lopen we niet warm.

Eigenlijk is de wereld een grote klere bende waar bendes, mannen vooral, bezig zijn om de wereld en het leven nog meer te verzieken. Denk aan de giftige voedselindustrie. Macht, geld, corruptie.

En wij vieren Sinterklaas. Ik heb niet zoveel te vragen, ik heb alles wat ik wil. Maar als ik het dan toch zou mogen doen, dan vraag ik een wereld zonder CE keurmerk maar een wereld met liefde, warmte, en ja, noem het maar bla, bla, bla. Maar ik geloof in bla, bla, bla. Ik geloof in mensen die opstaan tegen alles wat maar enigszins riekt naar onbetrouwbaar. Daar is lef voor nodig. Dat ga ik vragen. Lef.