Gisteravond het debat van Rutte en Wilders terug gezien. In de auto zet ik het nieuws op de radio uit. Ik wil het niet horen. Alsof het een spannende voetbalwedstrijd is waardoor ik me wil laten verrassen. Ben ik verrast? Nee natuurlijk niet. De heren hadden complete scripts en gladde grappen in het hoofd geprent.
Het was alleen nog maar een kwestie van timing.
Rutte had een ‘goeie’.
“Oh, u doet een loze belofte, u gaat helemaal geen Koran-politie op de been brengen?”
Wilders had een ‘goeie’.
“Niemand gelooft u nog. Vijf jaar geleden beloofde u iedereen duizend euro, waar is het geld?”
Als je nu nog moet zeiken over een fout van vijf jaar geleden dan is dat wel armoe.
Als je nu iemand te kakken wilt zetten over de Koran politie (die daar al eerder op teruggekomen was), dan is dat armoe.
Later maakten Buma en Pechtold er bij Jinek en Pauw hun spelletje van. Het debat tussen de twee premiers to be vonden zij een lachertje. Tja, je moet wat als je ook op het stoeltje wilt zitten. Hoe langer dit duurt, hoe ongeloofwaardiger het wordt.
Laat het maar gebeuren
Laat het maar gebeuren nu. Stop met praten, praten, praten. Houd je mond en wacht af. Morgen gaan we eindelijk stemmen en daarna doen we allemaal NORMAAL. Dat zou heerlijk zijn. Gaan we genieten van de lente. De Haagse lente. Vernieuwing, verandering, vrede.
Het enige waar ik elke keer aan dacht na het debat was de manier van het voorlezen van de voetbaluitslagen van ene Frits van Turenhout. Daar moet je oud voor zijn, om dat nog te weten. Dus voor alle jongeren: hij deed het zo:
[contact-form][contact-field label=’Naam’ type=’name’ required=’1’/][contact-field label=’Reactie’ type=’textarea’ required=’1’/][/contact-form]