Het kabinet is er bijna. Rutte II samen met de PvdA. Wie had dat gedacht, wie had dat gewild? Maar ze zijn er en ik ben er blij mee. Voor het eerst heb ik weer een beetje vertrouwen in de politiek. Niet dat dit het beste is dat ik voor ogen had maar tot nu toe zijn ze niet aan het bakkeleien, aan het stiervechten, aan het spelen in onze tijd.
Er worden mensen geïnterviewd die op Rutte of Samsom hebben gestemd.
De Rutte-stemmers zijn heel teleurgesteld, de hypotheekrenteaftrek…
de Samsom-stemmers, zijn heel teleurgesteld, de uitkeringen…
Helaas is het nog steeds zo dat we aan onze eigen portemonnee denken. Want die Rutte-stemmer heeft een hypotheek en die Samsom-stemmer heeft een uitkering.
Misschien wordt het tijd dat we allemaal eens over onze eigen schaduw springen, om maar eens even die fijne uitdrukking te gebruiken!
We moeten inleveren. Wat ging, gaat niet meer. Wat was, is niet meer.
Laten we zorgen voor hen die het echt nodig hebben. Zoals gezinnen met kleine kinderen die in de opvang tussen verslaafden en psychiatrische patiënten wonen. Dat mag niet. Sociaal zijn kan je ook zelf doen.
En ik weet wel, ook deze groepen moeten inleveren en er zal steeds minder geld zijn voor de zorg. Maar we laten mensen niet barsten. En als dat wel gaat gebeuren? Dan is het tijd op weer de straat op te gaan.