Zit je, tijdens een weekendje Vinkel, aan tafel na te genieten van een nieuw record op je stappenteller.
Filosofeer je wat over dit blog, wat schrijf je wel, wat schrijf je niet? Soms vallen onderwerpen af, gewoon omdat je nu eenmaal niet alles kan schrijven wat je vindt en denkt. Je zoekt met je lege hoofd naar een onderwerp… komt er een rups voorbij gekropen.
Antenne
Hangen drie volwassen vrouwen over de tafel om het beest te inspecteren. Hij heeft een antenne op zijn kop. Hebben ale rupsen dat? Met de Ipad in de hand speuren we naaar ‘rupsen met uitsteeksel/antenne/sprieten’. We komen in een omvangrijpe wereld terecht van rupsen in duizendtallen, alle kleuren van de regenboog, met wel of geen antennes op de kop. Op één pagina wordt gesproken over de antenne op het achterste segment van de rups. Die van ons heeft het op het voorste segment!!
Man
Er schuift een man aan. We leggen hem de rups voor, vertellen over de platsbepaling van de antenne. Man zou man niet zijn als hij niet met de oplossing komt: onze rups loopt achteruit.
Tevreden klikken we de Ipad uit en klinken op het leven.
’s Nachts droom ik over een stappenteller voor rupsen. Niet eerlijk hoeveel stappen zo’n rups, schijnbaar in volkomen harmonie met de wereld om hem heen, kan nemen. Met z’n twintig pootjes. Dat tikt nog eens aan.