In de buurt van Denekamp bezochten wij een kaarsenmakerij. Als onderdeel van ons familieweekend zit er altijd een aktiviteit bij om gezamenlijk te ondernemen. De man die ons opwacht, de kaarsenmaker is een grote vent met een grote bek en een klein hartje, zou later blijken. Hij praat en praat, vertelt een mop, ergert zich aan het gedrein van de kinderen en zegt dan dat hij het niet erg vindt. Kortom, een bijzondere man die het toch onder de knie heeft gekregen om niet de ergernis op te roepen.
Hij is gewend zijn publiek te monsteren. Kan die schuine mop, wat kunnen ze aan? Wij kunnen wel wat hebben besluit hij. Hij toont zijn creatie die hij straks met zijn vrouw op Koninginnedag gaat verkopen in Amsterdam. Leuke oranje-herenkaarsen-voor-de-vrouw, keurig verpakt in cellofaan. Hij zelf gaat verkleed als de grootste lul, dus als we straks op televisie beelden zien van een oranje druiper…. Thats my man. Een geboren Rotterdammer die zich thuis voelt in Amsterdam. Dat kan dus.
Tijdens de koffie kijken we naar een verzameling foto’s. Op de foto’s staat hij met zijn gabber. Jaren hebben ze samen in Japan gewerkt. Zijn vriend ziet er uit zo als een kerstman er in het echt uit zou moeten zien: rond, dik, vriendelijk hoofd, grote baard. Een onverkleed exemplaar. De man is vorig jaar overleden. ‘Kon niet buiten zijn liter jenever per dag’, zegt de kaarsenmaker. Hij krijgt tranen in zijn ogen. ‘Hij zei altijd, beter een kort, gelukkig leven dan een lang miserabel leven’. Dat is het ook geworden.
Soms ontmoet je mensen die echt alles uit het leven halen wat er in zit en deze kaarsenmijnheer heeft dat gedaan. Hoe hij met passie over de kaarsen praat, over de handel, de lontjes, de mallen. Hij begint om vijf uur in de morgen om in stilte te kunnen werken aan de ‘heilige’ kaarsen. Daarna gaat de tent open. Hij moet nog twee jaar.
‘Mevrouw’, zegt hij, ‘dan pleur ik de hele zooi aan de kant en wil ik nooit meer iets horen, ruiken of proeven wat ook maar een beetje aan kaarsen doet denken. Dan ben ik er helemaal klaar mee’.
Daar niets van laten merken, dat is klasse.