Op een dag word je wakker en heb je ineens een rode pukkel op je kin. Geen kleintje maar een flinke. Midden op de kin.
Een andere pukkel zou zeggen ‘kom, laat ik rustig aan beginnen, niet zo in het (ge)zicht maar deze heeft schijt aan alles. Hij is er gewoon alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Hoe meer je er aan doet, hoe erger het wordt. ‘Afblijven’ hoor je je moeder zeggen, ‘dan wordt het alleen maar erger’.
Maar HET moet weg. Dat lukt dus niet.
Het enige dat nog kan is dat die er af vriest. Met een gevoelstemperatuur van -14 moet dat toch lukken. Ik ga op de fiets vandaag.
2 reacties
Een pukkel is niet zo erg. Er zijn zelfs schoonheidspukkels.
Als er een harde zwarte haar opgroeit en je gaat op een bezem naar je werk, dan….!.
zo is die koude wind toch nog ergens goed voor. En hielp het?