Als ik een van de laden onder het aanrecht opentrek, zie ik voornamelijk doosjes. Doosjes medicijnen. Sommigen oud, sommigen kakelvers. Vriendin d’r pillen liggen er ook bij maar de meesten zijn toch echt voor mij. Ik bekijk de doosjes en weet van sommige pillen niet waar ze voor dienden. Ik heb ook pillen om andere pillen te kunnen verdragen. Ik word wat pillenmoe. Ik slik er nu zo’n zes per dag en soms wil ik het niet meer maar ja…
Voor de grote reis volgende week hebben we pammetjes in huis. Zoals we tegen kinderen zeggen: ‘Eet je bammetje’, zo zeggen wij tegen elkaar: ‘Slik je pammetje’. Pammetjes. Het klinkt onschudlig maar weet je hoeveel pammetjes er wel niet zijn. De bekendste: oxazepam, diazepam, lorazepam en temazepam. Ze hebben allemaal te maken met ontspannend, angstremmend, slaperigmakend en zo voort.
Eigenlijk zouden de pammetjes vervangen moet worden door pommetjes. Pammetjes krijg je, pommetjes moet je zelf doen. Pommetjes moet je voor je uit zingen: ‘Pompiedompiedom, pom, pom, pom. Stel je voor dat alle pammetjesslikkers, pommetjeszangers worden. De wereld wordt overspoeld door het grote POM-gevoel. Er daalt pom neer op onze hoofden en in onze harten. Zelfs de economie gaat van pompompom.
En mijn hartje gaat van z’n rombombom.
1 reactie
Vandaar dat mijn oren zo fluiten, jullie gebruiken mijn naam steeds… We fijn dat ik bij jullie als rustgevend te boek sta…
Sterkte dames, geniet van de voorpret!!