Plotseling draaide iemand de knop naar links
licht werd donker, dag werd nacht
fluistert de zomer nog zacht een afscheidsgroet
en schijnt de zon wat het kan schijnen
Plotseling werd de lichtheid van een bestaan
weer teruggeworpen in de schoot
werden bloemen weer in knop tot in de dood
hield de boom gebukt zijn takken op
Plotseling werd de ochtend het bekende ritueel
van in het donker onderweg
het einde van de straat niet zien
waar de wereld aan onze voeten ligt