Hoe leuk wil je het hebben? We zitten in Saarburg im pension Leuk. Als we de trappen opsjouwen gaat bovenaan het huis een raam open. Mevrouw Leuk roept ‘jahhh?’ Als ze onze namen hoort hijgt ze ‘moment bitte’.
Ze opent de voordeur en wijst ons de kamer. Op de trap fluistert ze mijnheer Leuk in zijn oren dat het twee vrouwen zijn. Mijnheer Leuk knikt verheugd maar dat bedoelde zij niet.
De kamer is groot en heerlijk ouderwets. Muffe kleden op de vloer waar ik niet graag met blote voetjes over heen loop. Maar de bedden roepen ons toe! Het toilet is op de gang. Op het toiletdeksel zit een marmotterig kleedje van bruinige wol. Waarom?
We ontbijten net aan tafel naast de douche op onze kamer. Vandaag
beginnen de wijnfeesten.
Gisteren hebben we zoveel wijn gekocht dat het lijkt alsof wij het feest gaan geven, maar dat is niet zo. De zon schijnt. Pension Leuk heeft geen wifi. Toen ik met een fax onze komst moest bevestigen, had ik dat ook niet verwacht!
1 reactie
Viel spass!